افرینش کودک (قسمت اول)

 افرینش کودک(قسمت اول)

هفتمین روز افرینش به پایان رسیده بود

اب و گل وخاک

شب و ستاره و مهتاب    ابی اسمان و ارام خواب   شمیم شقایق و سختی سنگ

باد و باران و بهار   تابستان و طراوت و ترانه  پاییز و پرستو وپروانه  زمستان و سرما و برف

جملگی از ذهن خداوند تراوش یافته و به دنیا امدند.

دست اخر

خداوند کسی را میخواست که از این سفره های نعمت بهره گیرد.

اشرف مخلوقات!

انسان!                                                    

والاترین مخلوق!

کسی که بهانه حضور تمام این زیبایی ها بود

و بدین سان

مرد را افرید!                            بقیه در ادامه مطلب

هفتمین روز افرینش به پایان رسیده بود

اب و گل وخاک

شب و ستاره و مهتاب    ابی اسمان و ارام خواب   شمیم شقایق و سختی سنگ

باد و باران و بهار   تابستان و طراوت و ترانه  پاییز و پرستو وپروانه  زمستان و سرما و برف

جملگی از ذهن خداوند تراوش یافته و به دنیا امدند.

دست اخر

خداوند کسی را میخواست که از این سفره های نعمت بهره گیرد.

اشرف مخلوقات!

انسان!

والاترین مخلوق!

کسی که بهانه حضور تمام این زیبایی ها بود

و بدین سان

مرد را افرید!

چند مهتاب گذشت...

خداوند وقتی تنهایی مرد رادید به فکر افتادکه همراه و همسفرو همسری برای او بیافریند.

و بدین سان

                         زن را افرید!

و تنهایی مرد سرشار از شهد شوق دلمشغولی شد.

دیگر

شب هایش شب های تنهایی

و روزهایش سرشار از سوز سرمای بی کسی نبود.

مرد                                         

شبا هنگام سر خستگی هایش را بر بالش نرم و نازک شانه های همسرش می نهاد.

و همه دسترنج روز خویش را با یک بغل بنفشه و گندم و عشق نثار همسرش می کرد.

و بدین سان لبخند لطیفی بر لبان خداوند نشست!

به همین زیبایی

روز ها و ماه ها گدشت...

اما پنداری

چیزی در زندگی نخستین زو ج خلقت کم بود.(بقیه را در پست بعد میزارم)