خدای من
ان گاه که روزها برایم تیره و ظلمانی می گردد ان گاه که شب ها برایم بس سخت و ناگوار می گردد ان گاه که مشکلات ..نفس هایم را به شماره می اندازند ان گاه که هستی برایم طعمی جز درد و داغ و دریغ ندارد ... ان گاه که بی کسی بالش تلخ هر روز و شبم می گردد... تنها یک چیز ... یک حضور همه هستی ام را سرشار از شعف می کند... تنها تویی ...تو! ای خدای خوبم! ای کس بی کسان! وه که چه شوق شکرینی ست خود را در اغوش تو یافتن ان گاه است که ... لحظه هایم پر از ترانه شب هایم پر از ستاره و روزهایم پر از بهانه می گردد بهانه بودن با تو ای ...
نویسنده :
مامان
23:59